“Asur kralı Sartnapal tarafından kurulduğu söylenen ve Hz. Ömer tarafından fethedilen Kerkük; Abbasîler döneminde önemli sayıda Türk nüfusun yerleştirildiği şehirlerden biridir. Kerkük, 9. yüzyıldan bu yana Irak Türklüğünün bu coğrafyada şekillenmiş Türk kültürünün merkezidir.”
(Beşir Ayvazoğlu-Kardaşlık Dergisi Mart 2003)
O günden beri Kerkük gönlümüzde hep kanayan yara olagelmiştir. Kerkük, hüznün ve ızdırabın ne ilk ne de son durağıdır. Kerkük Türklerinin yaşadığı dramı en iyi şiirler anlatır.
Bu alanda Iraklı Türkmen şairlerin yanısıra edebiyatımızın tanınmış isimlerinin de birçok şiir vardır.
Bu konuda ilk akla gelen şairler; Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu, Arif Nihat Asya, Ziya Gökalp, Ahmet Hamdi Tanpınar, Süleyman Nazif, Halide Nusret Zorlutuna ve Yavuz Bülent Bakiler’dir.
İsterseniz gönül yaramız Kerkük’ü, edebiyatımızın tanınmış isimleri ve günümüz şairlerinin yürek yakan ezgileriyle süsleyelim.
1959 yılında Kerkük’te yapılan korkunç katliamı Ali Akbaş şöyle dile getirmektedir:
“Ne zaman ki Kerkük gelir aklıma
Boğazlanan bir Türk gelir aklıma”
Çocukluğunu Kerkük’te yaşamış olan Halide Nusret Zorlutuna da:
“Ey çocukluğumun cenneti masal şehir
Kulaklarımda hep senin sesin
Gözümde, gönlümdesin…”
Şimdi söze noktayı koyup Kerkük hoyratlarnı terennüm ederek tazeleyelim acılarımızı.
Gönül ağlar, yürek sızlar
Gönül benim, yürek sizler,
Hürriyeti tadabilmez,
Korkaklar ve yüreksizler!
(Osman Baha AKTOLGA)
Yıktılar kalanı Kerkük
Kestiler balanı Kerkük
Nakışlı minarede
Verdiler salanı Kerkük.
(Settar KÖPRÜLÜ)
Kerkük-Musul kan içinde,
Türkmenim hicran içinde
Bin can var, bir can içinde,
Bir ebedî ize geldim.
(M. Halistin KUKUL)
Türkmen’em bahtım kara,
Işıksız vaktim kara,
Çıkardım al-yeşili,
Giyindim, takdım kara.
(Selami YILDIRIM)
Dağlar düze,
Dönüptü dağlar düze,
Kerkük’ün uzaklığı,
İçinde dağlar düze.
(Yaşar BEYATLI)
Can Kerkük, canan Kerkük,
Her söze kanan Kerkük
Kalıptı yârdan uzak,
Mum kimin yanan Kerkük.
(Mehmet ÖZBEK)
Selâm olsun yurdumun her yanına,
Ağacına, çiçeğine, dalına…
Can istersin can katayım canına,
Nergis kokan Kerkük’ümden ne haber?
(Ekrem PAMUKÇU)
Kerkük üstte gezinen bir bayrağım,
Elbet bir gün azad olur toprağım.
(Prof. Dr. Suphi SAATÇİ)
Men Türkmenem Türk menem,
Türkiyeli Türkmenem.
Zevk-ü sefadayım men,
De ki: Nasıl Türkmenem?
(Ozan TÜRKMEN)
